Strefa wolna od dzieci

[Hagath]

Czy was rodzice nie prowadzali do restauracji, gdy byliście dziećmi?

Nie. Nie prowadzano też większości moich kuzynów i znajomych. Nikt z nas nie miał jednak w związku z tym problemu z nauczeniem się manier przy stole.

Moim zdaniem, zanim zaprowadzi się dziecko do restauracji, powinno nauczyć się je odpowiedniego zachowania w domu. Przykład od rodziców jest równie dobry, jeśli nie lepszy, niż przykład od obcych ludzi w restauracji.

[Rojza Genendel]

Ależ Hagath, nie chodzi mi przecież o czerpanie przykładu od obcych ludzi... tylko od rodziców- jak zachować się w publicznym miejscu właśnie.

[Kata]

Rojza, jako dziecko podobnie jak Hagath nie chodziłam do restauracji - dziecięce imprezy to przecież nie to samo.
Poza tym sądzę, że grzeczne dziecko, które już nauczyło się od rodziców prawidłowego zachowania w towarzystwie, nie potrzebuje innych wzorców. Natomiast, gdy jeszcze szaleje przy stole, nie powinno być prowadzone tam, gdzie może przeszkadzać osobom postronnym.

[Hagath]

Jak już napisałam - nie widzę różnicy między zachowaniem wśród obcych, a wśród gości w domu. Znaczy, wiem, że wiele rodzin pozwala maluchom na bardzo wiele, ale przecież jeśli chce się nauczyć je manier, to żaden problem umówić się z bliskimi, że nie aprobujemy zaglądania do cudzych talerzy, bawienia się jedzeniem i biegania wokół stołu. W restauracji nie ma niczego, czego nie da się nauczyć przy domowym stole. Chyba tylko płacenia rachunku, a tego malec i tak w przeciągu najbliższych paru lat nie wykorzysta.

[Rojza Genendel]

Jak już napisałam - nie widzę różnicy między zachowaniem wśród obcych, a wśród gości w domu.

Hmm... być może to zależy od domowych zwyczajów, ale mi w domu zdarza się dość często jeść palcami, albo w niekompletnym stroju, nie mówiąc już że na leżąco :-) Zwłaszcza jeżeli ten gość to jakaś bliska osoba.

[Neverminder]

Nie mam nic przeciwko dzieciom w pubach czy restauracjach, bo tam nie chodzę. Ale kwestia osiedli... to jest jakaś masakra, mam tę wątpliwą przyjemność, że przed moim oknem jest plac zabaw na którym zbierają się bachory z całego osiedla. Szlag mnie trafia jak słyszę te piski, wrzaski, to jebut od walenia piłki i nie wiadomo co jeszcze. Od momentu jak się zrobi ciepło to dzień w dzień to samo, wyspać się nie idzie w spokoju, bo od 8 rano już się prują i tak do 22, nierzadko później (w okresie letnim). Czasami to dosłownie telewizji dobrze nie słyszę... nie mówiąc o tym, że jak mam ochotę czasem położyć się w dzień, to mogę zapomnieć. Niestety, jak jest ciepło to z zamkniętymi oknami wytrzymać się nie da, także męka... męka... i jeszcze raz męka. Osiedla wolne od prujących się dzieci - zdecydowanie TAK!

[Hagath]

Hmm... być może to zależy od domowych zwyczajów, ale mi w domu zdarza się dość często jeść palcami, albo w niekompletnym stroju, nie mówiąc już że na leżąco :-) Zwłaszcza jeżeli ten gość to jakaś bliska osoba.

Dlatego też napisałam:

Znaczy, wiem, że wiele rodzin pozwala maluchom na bardzo wiele, ale przecież jeśli chce się nauczyć je manier, to żaden problem umówić się z bliskimi, że nie aprobujemy zaglądania do cudzych talerzy, bawienia się jedzeniem i biegania wokół stołu. W restauracji nie ma niczego, czego nie da się nauczyć przy domowym stole.

Tyczy się to też mniej "rażących zachowań". Inna sprawa, że goście nie zawsze są bardzo bliskimi osobami, czyli wypada być przy nich bardziej zasadniczym, a z drugiej strony można liczyć na większą wyrozumiałość w stosunku do dzieci.
Jest też opcja zabawy w restaurację w domu. Tłumaczymy dziecku nowe zasady i jazda. Trening od czasu do czasu, dużo frajdy z zabawy całą rodziną, a jak przyjdzie odwiedzić prawdziwą restaurację, maluch nie będzie startował od zera.

[Kata]

mam tę wątpliwą przyjemność, że przed moim oknem jest plac zabaw na którym zbierają się bachory z całego osiedla. Szlag mnie trafia jak słyszę te piski, wrzaski, to jebut od walenia piłki i nie wiadomo co jeszcze. Od momentu jak się zrobi ciepło to dzień w dzień to samo, wyspać się nie idzie w spokoju, bo od 8 rano już się prują i tak do 22, nierzadko później (w okresie letnim). Czasami to dosłownie telewizji dobrze nie słyszę... nie mówiąc o tym, że jak mam ochotę czasem położyć się w dzień, to mogę zapomnieć.

O, znalazł się ktoś, kto mnie rozumie
Mogę się podpisać pod tym sprawozdaniem, tylko w miejsce drzemki wstawię naukę, a w miejsce jednego placu zabaw wstawić dwa (po obu stronach bloku) i będzie.

Tyle tylko, że, jak już ustalono, jesteśmy w zdecydowanej mniejszości. Wszyscy inni lubią chyba dzieci pod oknem.

[Hagath]

Mieszkałam kiedyś na osiedlu, które było dźwiękową studnią, a po środku stało wejście do podziemnych garaży osłonięte plastikowym daszkiem. Wiecie, jaka była ulubiona zabawa dzieci? Napierdzielanie w ten daszek piłką do tenisa. Godzinami. Łączę się więc w bólu z przedmówcami.

Szkoda, że nikt nie projektuje osiedli tak, by zawsze pamiętać o miejscu dla dzieci (te od daszku i piłki faktycznie nie miały innego miejsca do zabawy), a jak już się pamięta, to nie zastanawia się nad tym, jak je ulokować, by odgłosy nie niosły się między budynkami. A przecież już trochę zieleni załatwiłoby sprawę na tyle, by słyszeć w mieszkaniu własne myśli.

[DSD]

Współczuję. Moje okna i balkon wychodzą na skrzyżowanie i duży kościół. Samochody i kościelne dzwony w ogóle mi nie przeszkadzają, za to wyjątkowo wnerwiają mnie ludzkie głosy. Dlatego cieszę się że mam za oknem skrzyżowanie a podwórko jest z drugiej strony . Co do tematu to krótko: lokale 'Ohne Kindern' jak najbardziej, w przypadku osiedli rzeczywiście nie da się tego wprowadzić w życie.

[Stela7]

Gromada rozwrzeszczanych dzieciaków rzeczywiście może stanowić dyskomfort dla otoczenia. Są już również hotele działające na podobnych zasadach...i nie ma tu co uogólniać i porównywać do "facetów z wasami czy kobiet w stringach.. Takie miejsca to jednostki,nie uważam tego za dyskryminacje a wyjście na potrzeby niektórych klientów.

[Dareios]

Tyle tylko, że, jak już ustalono, jesteśmy w zdecydowanej mniejszości. Wszyscy inni lubią chyba dzieci pod oknem.

Nie lubią ale też nie przeszkadzają. Ja mam gdzieś 30 metrów przed domem plac zabaw. I jakoś nigdy za specjalnie mi te dzieci nie przeszkadzały. No czasami zdarza się że niektóre z nich biegają do okoła bloku i drą papę ale nigdy nie irytowało mnie do tego stopnia aby chcieć taki plac zlikwidować. W Twoim przypadku zawinił idiota projektant, tudzież spółdzielnia dając dwa place zabaw w jednym miejscu

[glizdziarz]

Nie. Nie prowadzano też większości moich kuzynów i znajomych. Nikt z nas nie miał jednak w związku z tym problemu z nauczeniem się manier przy stole.

Moim zdaniem, zanim zaprowadzi się dziecko do restauracji, powinno nauczyć się je odpowiedniego zachowania w domu. Przykład od rodziców jest równie dobry, jeśli nie lepszy, niż przykład od obcych ludzi w restauracji.

Popieram Hagath

[Rojza Genendel]

A ja nie popieram. Mi też przeszkadza całe mnóstwo rzeczy: szczekające psy, spoceni faceci, mocno wyperfumowane baby, procesje pod moim oknem, pijani wojskowi- i nie robię z tego tragedii. Naprawdę, część z was jest strasznie przewrażliwiona.

[Kamil B.]

Nie mieszkam w mieście więc mi to rybka. Zresztą czy by to przeszło?