Jak poradzić sobie ze zdradą ?

[mariusz_77]

a niech ona udowodni, ze spala i nie chciala tego. Ze niby ja zgwalciles i ona pozniej wyszla za ciebie.
Zycze powodzenia.


Koles, wez sie nie przejmuj tym i badz facetem.

Po tym wszystkim co o niej piszesz, to powinienes jak najdalej spierd...c od niej.
Wez znajdz sobie normalna kobiete, bo ta sie do nich nie zalicza.

[Thirsty]

a co jesli popelnila tylko 1 blad? jak odroznic kiedy jest to zyciowy blad partnera i po tym zrobi wszystko zeby naprawic. slyszy sie historie gdzie po zdradzie partner przejrzy w koncu na oczy i sie prawdziwie poprawi.

[why not.]

Jeśli mowa o osobie zdradzającej, chęć poprawy po prostu się czuję. Jeśli jednak patrzeć na to z perspektywy osoby zdradzanej - kwestia zaufania. Jedni potrafią zdobyć się na tę pewność w związku, inni nie. Jestem jednak zdania, że nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki.

[Nolaan]

Jeśli mowa o osobie zdradzającej, chęć poprawy po prostu się czuję. Jeśli jednak patrzeć na to z perspektywy osoby zdradzanej - kwestia zaufania. Jedni potrafią zdobyć się na tę pewność w związku, inni nie. Jestem jednak zdania, że nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki.

Prawda. Tylko czasem jest tak, że rozum swoje a serce swoje. Miałem ostatnio taki przypadek na tapecie.
Kwestia podejścia, jak napisano w cytowanym temacie.
Z tym że autor tematu jest zdziebko inny niż standardowy zdradzający, ciul wie co zrobi.

[pannaanastazja]

Człowiek nie powinien uczyć się radzić sobie z zdradą. Moim zdaniem zdrada jest czymś czego nie da się wybaczyć, a osoba która zrobiła to powinna zostać ukrana tzw kopem w dupę.

[Malinka_a]

ranić sobie powinno się jak najszybciej uczyć ze wszystkim. ale w takim sensie, że bierzesz się w garść i idziesz dalej.

[YoungStallion]

Bierzcie sie w garść i zostańcie swingersami- jak my.

[Green_Pavel]

Najbardziej dobiło mnie dzisiaj jedno zdarzenie i z powrotem mam napady lęku i strachu.
Na świecie nie ma jednak sprawiedliwości i kara jej chyba jednak nie spotka.
Miała dziś posiedzenie sądowe w sprawie alkoholu i opieki nad jej córką i jak zwykle głupi sąd jej uwierzył, że się poprawi. Nie nooooooo. To jakiś koszmar. Bo co, bo się na terapię zapisała ? I co z tego. To już nie wiem, która terapia. Już miała 2 razy dziecko odbierane. Mnie wykorzystała do jego odzyskania pewnie naszym ślubem. Po roku znowu się zaczęły cyrki z z piciem. I jeszcze się kiedyś chwaliła, że i tak będzie zawsze pić, a te jej terapie to wg mnie tylko zagrywka by oszukiwać sąd.
Ja ją tyle czasu kryłem. Doradźcie mi, czy iść do sądu i powiedzieć wszystko jak było by przy następnej rozprawie odebrali jej prawa ? Przecież to dziecko ma już przez nią też zniszczone życie i psychikę. Musiała tyle lat patrzeć na patologię. A moja Ex bo chyba tak już mogę o niej mówić śmieje się wymiarowi sprawiedliwości w oczy.
Kuratorka też taka głupia, że nawet nie umie dobrze i twardo przedstawić swoich obserwacji jak ją nakrywała pijaną w domu kiedy dziecko też tam z nią przebywało. I pomyśleć, że wczoraj ją nakryła a dzisiaj posiedzenie sądu i dalej kur.. cieszy się życiem i tym że mnie zniszczyła a ja nie mogę zrobić nic !
Jakoś wszyscy to olewają. Chociaż tak chciałbym się na niej odegrać, bo kryłem ją do ostatniej chwili.

[Outlaws13]

wychodzi ze autor lubi cos jak nekrofilja. Jak to jest na trupa, na nieswiadomce?

[Malinka_a]

po pierwsze mówiąc o dziecku przestać się kierować złością i jakąś dziecinną chęcią zemsty, bo dobro dziecka to już o wiele poważniejsza sprawa, niż zranione męskie ego. irytuje mnie to, że prosisz nas o radę, ale traktujesz je wybiórczo i połowa argumentów do Ciebie nie trafia, chociaż wiele ludzi pisało o tym, jaką głupotą jest taka zemsta, jak Ty to widzisz. zrobiła Ci krzywdę, okej, masz prawo się złościć, masz prawo jej nienawidzić, ale nie wciągaj w to dziecka tylko po to, żeby zrobić jej na złość!
a po drugie

Na świecie nie ma jednak sprawiedliwości i kara jej chyba jednak nie spotka.

wiesz jak działa karma?

[Green_Pavel]

Ale kto powiedział, że nie wyciągam wniosków ?
Jeśli chodzi o dziecko to nie mam zamiaru grać tu dzieckiem tylko po prostu wiem ile ono przeżyło. Wiem, że jestem tylko ojczymem, ale przy mnie bez matki to jest inne dziecko. To matka swoim piciem zaszczepiła w niej agresje. Jak wyjeżdżała i byłem z dzieckiem sam to było zupełnie inaczej. I w dodatku ja wcale nie piję, bo po prostu nie muszę.
Chodziło mi o to, że przy okazji ta sytuacja by się na niej zemściła. Ale boję się, że nie mam szans w walce o nią w sądzie, bo jestem "tylko" ojczymem. Mimo, że nie mam nałogów i mam czystą kartotekę kryminalną w przeciwieństwie do mojej ślubnej to widzę, że kuratorka stara się zrobić tak bym i tak nie mógł być dla małej rodziną zastępczą. A jak ja jej nie wezmę to prędzej czy później trafi do domu dziecka.
Także myślę, że gdyby sąd przyznał mi rację to moja była zeszła by na ziemie i zobaczyła wtedy co naprawdę narobiła dziecku i mnie.
Wtedy za pewne nawet jej kochanek by przestał się liczyć jak zawsze w krytycznych sytuacjach życiowych.

[Cicho_sza]

Chcesz walczyć o opiekę nad dzieckiem czy użyć go jako karty przetargowej dla siebie?

W tym pierwszym przypadku powinieneś zgłosić się do organizacji zajmującej się prawem ojców/ojczymów, bo naprawdę facetowi nie jest łatwo "wygrać" sprawę o dziecko. Matka zawsze jest faworyzowana ze względu na podobno silniejsze więzi.
W takiej organizacji otrzymujesz wsparcie przede wszystkim psychiczne i, co ważniejsze, kontakty - do prawników, którzy zajmują się takimi sprawami na co dzień, do ojców, którzy walczą itd.

W drugim przypadku powinieneś sobie odpuścić i nie mieszać w głowie biednemu dziecku. To nie ono popełniło błąd, nie ono Cię skrzywdziło.

[Margo82]

Sorry Green, ale czytając Twoje wypowiedzi i mając na uwadze to co piszesz o swojej żonie to ja bym to dziecko zabrała wam obojgu. Mam wielkie wątpliwości co do Twoich intencji...

[Kationek]

Moim zdaniem najlepszym sposobem na poradzenie sobie z czymś takim jest po prostu wycięcie wrzoda...
Takie rzeczy w człowieku zostają i choćby nie wiem jak się oszukiwał, że wybaczył, zapomniał etc. to jednak gdzieś tam będzie

Mam dość kategoryczne podejście do tego tematu, ale wychowałem się w domu, gdzie rodzice poza sobą świata nie widzą. Nie dla mnie wybaczanie zdrad

[Nolaan]

Nie idzie o to czy wybaczyć, czy nie tylko o to, że autor zachowuje się jakby mu czterech z pieciu klepek brakowało.
Najzdrowsza reakcja imo to całkowite zerwanie kontaktów, a nie jakieś kretyńskie odgrywanie się.