Przerwanie wieloletniego związku na rzecz nowego - Wasze doświadczenia

[1hasty]

Takiego tematu chyba jeszcze tu było, ja przynajmniej nie odnalazłem.

Nie oczekuję, że ktoś mi wielce doradzi 'jak żyć', bo nikt w mojej sytuacji nie jest, bardziej jestem ciekaw Waszych doświadczeń.
Nie oczekuję także oceny, bo gdy wtajemniczałem kogoś bliżej w szczegóły nikt jakoś nie był w stanie stwierdzić co zrobiłby na moim miejscu lub potępić mnie za zdradę ;]

Historia trywialna nie-trywialna, jestem w wieloletnim związku z poważnymi planami na przyszłość, włącznie ze wstępnym określeniem ślubu na horyzoncie czasowym. Dla mnie zawsze było OK, może nawet miłość (teraz już nie wiem czy i co to znaczy być może wobec zaistniałej sytuacji), do tego stopnia OK, że tak mógłbym spędzić być może i resztę życia) ale nigdy to nie było jakieś szaleńcze zakochanie, 100% ideał itd.
Pojawia się nowa Ona, zakoc***emy się wzajemnie szybko i mocno praktycznie od pierwszych wejrzeń, spotykamy się od pewnego czasu, mówimy całkiem serio, że całkiem poważnie mogłoby coś z tego w przyszłości wyjść. Widzę wiele cech których brakuje mi u tej pierwszej. Seksu ani nic ponad całowanie nie było - nie chcę podejmować takiej decyzji od 'euforycznej dupy strony'

Pytania do Was :
- Przeszliście takie rozstania? Czy wasze nadzieje się spełniły? A może wręcze przeciwnie, po chwili już wiedzieliście, że popełniliście błąd?
- Jak rozsądzaliście możliwie obiektywnie takie kwestie jak zakochanie vs przyzwyczajenie? Jakie pytania sobie zadaliście? Jakie cechy o tym zadecydowały?
- Jeśli zostaliście jednak ze 'starą' osobą to jak bardzo ta 'nowa' została wam w głowach? Ja np obawiam się, że nigdy mogę już nie wrócić do równowagi..

[Nolaan]

Nie miałem czegoś podobnego nigdy.
W takich sytuacjach ryzyko jest zawsze, nigdy nie wiesz czy nie będziesz żałował stary. I tego Ci nikt nie wyklaruje.

[opowiedzmiotym]

Owszem. mialo to miejsce. Czy spelily sie nadzieje? Byly zarowno i nadzieje i rozczarowania. po miesiacach wspolnego zycia w jednym mieszkaniu,brakowalo mi wiele. Choc nowy partner ma cechy,ktorych brakowalo mi u poprzedniego,widze tez pewne braki. Nigdy nie uwazalam tego za blad. Jesli juz teraz myslisz,ze jest ktos lepszy,gdy wbije sie wam rutyna w zwiazek,zaczniesz szukac odskoczni.

Przyzwyczajenie vs milosc? Owszem,to pytanie padlo. Musialam jednak myslec logicznie. Z kim bedzie mi lepiej,kto ma wiecej do zaoferowania i kto przyjmie to co mam.

Do rownowagi wrocisz,fakt. po paru latach,byc moze bedziesz tylko wspomial. Nic wielkiego. Moze tylko ja tak malo sie przywiazuje do ludzi i po 3-4 miesiacach zapominam jak facet sie nazywal.

[Away]

zakończyłam jeden związek który trwał prawie dwa lata i dla innego i dlatego, że sama chciałam to zakończyć. Z tym drugim nie wyszło ale i tak byłam zadowolona z podjętej decyzji.

[długie_nogi]

Moim zdaniem Twoja sytuacja wynikła właśnie z tego powodu, że wszystko z Twoim związku było 'ok'. Nasz partner życiowy nie powinien być tylko 'ok' w naszych oczach. Ta sytuacja w jakiej się teraz znajdujesz wynikła zapewne z tego, że w Twoim związku czegoś Ci brakowało, pewnie od dłuższego czasu. Gdyby tak nie było, to nigdy by Ci nie przeszło przez myśl rozstanie - zwłaszcza przez osobę trzecią.

Powinieneś pamiętać też, że o związek jak o wszystko trzeba dbać - bo inaczej się psuje. Ja osobiście odradzam budowanie szczęścia na cudzym nieszczęściu. Jeśli chcesz próbować z nową, to rób jak uważasz, ale sugeruje najpierw dojść do wniosku, czemu w ogóle po 'wieloletnim związku z poważnymi planami' wyszło, że nagle jesteś w takiej kropce. Jak sam nie dojdziesz do ładu ze sobą, to z tą drugą pewnie nie wyjdzie nic poważnego.

[Cicho_sza]

Odpowiedz sobie na pytanie dlaczego jesteś z długoletnią partnerką skoro nie spełnia Twoich oczekiwań?
Z przyzwyczajenia? Bo tak trzeba? Bo to ten wiek, w którym "wypada" myśleć poważnie o życiu? Bo znajomi po kolei się hajtają, robią dzieci? Bo myślałeś, że nic lepszego Cię nie spotka?
Czy dlatego, że ma (miała) to coś, za co ją pokochałeś, chciałeś z nią być?

Być może po prostu wypaliło się między Wami... A może to mały kryzys, strach przed tym, że zakończy się Twoje kawalerskie życie i teraz już tylko żona, rodzina, koniec zabawy...

[Padre_Vader]

Generalnie popieram to co napisała Cicho_sza jednak z jednym się nie zgodzę (ale to tak tylko chyba taki mały przytyk i proszę nie brać do serca )
Ja uważam, że kocha się nie za coś, a pomimo czegoś

[Moń.]

A mnie jest szkoda Twojej obecnej partnerki, bo jej cały czas wydaje się, że wszystko jest w porządku. Sam pisałeś, że było Wam razem dobrze. Podejrzewam, że będzie to dla niej spory szok, że Ci się nagle odmieniło.

Nie popieram budowania swojego szczęścia na cudzym nieszczęściu i nigdy nie miałam takiej sytuacji. Mam nadzieję, że to się nigdy nie zmieni.

[Cicho_sza]

Ja uważam, że kocha się nie za coś, a pomimo czegoś

Za dużo bajek się naczytałeś, Smoku
Albo ja jestem interesowna...

Nie, na pewno to pierwsze.

[Padre_Vader]

Cicho_sza, bo ja jestem jak z bajki...tzn. z legendy
Dobra nie będę się z wami spierał. Rzeczywiście trochę popłynąłem w tym kontekście. Jednak myślę, że to hasło byłoby jak najbardziej adekwatne, gdyby to był temat o wadach. Uważam, że należy kochać pomimo wad.

[fan_dupeczek]

Uważam, że należy kochać pomimo wad.

Smoku, bzdura, kochasz za coś. Kochasz smoczycę za DT, ładne cycki/dupę/buzię/nogi/łotewa...
Bo jej zalety są tak duże, że przysłaniają wady.

Spróbuj pokochać mnie pomimo wad. Pomimo wady, że ma kutasa.
Nidyrydy!

Co do związków: stare vs nowe.
Zawsze jestem za nowymi. Sam wybrałem - nie żałowałem nawet przez milisekundę.
Bo skoro jest ochota na nowe tzn., że z tym starym coś jest nie tak... cokolwiek.

[Padre_Vader]

A ja jednak uważam, że w pierwszej kolejności jeżeli jest ochota na nowe to trzeba się zastanowić dlaczego jest ochota i postarać się naprawić stare.

fan. to, że masz kutasa nie musi być wadą. Zależy czy masz ciasnego dupala i nie gryziesz

[AC-DC]

No nie zgodzę się Fanie - to o czym piszesz, to kwestia pewnych predyspozycji, które decydują o zainteresowaniu daną kobietą, co do całej reszty - w związku jesteś w stanie zrobić wszystko, jeżeli obie strony łączy odpowiednia więź.

[fan_dupeczek]

Teee, zaraz polecą bluzgi, że tutaj zakaz gejenia się jest.
Ale nadal moją wadą jest to, że lubię w dupala włożyć...i pierdzę po seksie...
Więc wciąż wychodzi na moje, że smoczycę za DT kochasz a nie pomimo tego, że nie chce MMK.

A co by nie OFFić...czasami jest tak, że tego 'czegoś' nie da się naprawić, albo wręcz to nie występuje. I wtedy klops.
(w sensie - nie naprawimy tego, że partnerka nie chce być dominowana codziennie, lub nie naprawimy tego, że partnerka nie jest cycatą blondynką i już )

[entity]

Generalnie popieram to co napisała Cicho_sza jednak z jednym się nie zgodzę (ale to tak tylko chyba taki mały przytyk i proszę nie brać do serca )
Ja uważam, że kocha się nie za coś, a pomimo czegoś

Kocha się za coś, godząć się kompromisem na zniesienie pewnych wad. Istnieje miłość bezinteresowna ale to miłość rodzica do dziecka. A partnera sobie WYBIERAMY, z powodu jakichś cech

Nie byłem w sytuacji autora i nie wiem co bym zrobił.. ciężka sprawa