... czyli wroga postawa wobec gejow i lesbijek oparta wylacznie na ich homoseksualnosci....
Co o tym sadzicie, jakie doswiadczenia macie w tym temacie? (pytam ludzi bez wzgledu na orietacje)
A zeby zaznajomic z tematem to zaraz po bendersku sciagne cos z google....
No i mam tu artykulik:
here it is:
Czym jest homofobia?
Homofobia jest uprzedzeniem, a więc uwarunkowaną społecznie awersyjną (wrogą, negatywną) postawą wobec gejów i lesbijek, opartą wyłącznie na ich orientacji seksualnej, ignorującą indywidualne cechy poszczególnych członków grupy. Jest uwarunkowana społecznie, tzn. nabywana jest od dzieciństwa w toku socjalizacji przebiegającej w społeczeństwie stygmatyzującym homoseksualizm.
Homofobia manifestuje się poprzez negatywne uczucia kierowane przeciwko gejom i lesbijkom (od wrogości, wstrętu i obrzydzenia przez pogardę, pobłażliwość, lekceważenie aż po wyniosły protekcjonalizm) oraz przez wiarę w stereotypy, tzn. nadmiernie uogólnione, najczęściej fałszywe przekonania na temat cech i zachowań osób homoseksualnych. Homofobia może też przejawiać się w postaci wrogich zachowań wymierzonych przeciwko ludziom homoseksualnym, począwszy od poniżających żartów, obraźliwych wyzwisk, poprzez nierówne traktowanie w pracy i rozmaitych sytuacjach społecznych aż po zbrodnie nienawiści, a nawet ludobójstwo. Przejawianie się uprzedzenia w czynach nosi nazwę dyskryminacji.
Ponadto, jak każde uprzedzenie, homofobia jest aktywnie oporna na zmianę, tzn. wszelkie próby korekty bezpodstawnych sądów osoby homofobicznej rodzą silny emocjonalny opór, który najczęściej uniemożliwia jakiekolwiek modyfikacje.
Homofobia nabywana jest w toku socjalizacji tak samo przez osoby, które w wieku dorosłym ujawnią orientację het*******ualną, jak i przez te osoby, które ujawnią orientację homoseksualną. W tym ostatnim przypadku mówimy o tzw. homofobii zinternalizowanej, czyli uwewnętrznionej. Od tego, w jaki sposób osoba homoseksualna poradzi sobie z uwewnętrznioną homofobią zależy jej dalsze funkcjonowanie psychiczne i społeczne.
Homofobię uwewnętrznioną można skierować na siebie, co skutkuje nienawiścią do samego siebie, problemami psychicznymi lub poczuciem winy. Można ją też skierować na innych gejów i lesbijki, obarczając ich odpowiedzialnością za społeczną stygmatyzację osób homoseksualnych. Można też się jej pozbyć, jeśli w toku rozumowej analizy osoba homoseksualna dojdzie do wniosku, że nie ma podstaw do negatywnego nastawienia wobec homoseksualizmu i ludzi o homoseksualnej orientacji. W pozbyciu się uwewnętrznionej homofobii może okazać się pomocny odpowiednio przygotowany psycholog, który zna specyfikę problemów i dylematów, z którymi borykają się geje i lesbijki poszukujący odpowiedzi na nurtujące ich pytania dotyczące własnej tożsamości.
Co o tym sadzicie, jakie doswiadczenia macie w tym temacie? (pytam ludzi bez wzgledu na orietacje)
A zeby zaznajomic z tematem to zaraz po bendersku sciagne cos z google....
No i mam tu artykulik:
here it is:
Czym jest homofobia?
Homofobia jest uprzedzeniem, a więc uwarunkowaną społecznie awersyjną (wrogą, negatywną) postawą wobec gejów i lesbijek, opartą wyłącznie na ich orientacji seksualnej, ignorującą indywidualne cechy poszczególnych członków grupy. Jest uwarunkowana społecznie, tzn. nabywana jest od dzieciństwa w toku socjalizacji przebiegającej w społeczeństwie stygmatyzującym homoseksualizm.
Homofobia manifestuje się poprzez negatywne uczucia kierowane przeciwko gejom i lesbijkom (od wrogości, wstrętu i obrzydzenia przez pogardę, pobłażliwość, lekceważenie aż po wyniosły protekcjonalizm) oraz przez wiarę w stereotypy, tzn. nadmiernie uogólnione, najczęściej fałszywe przekonania na temat cech i zachowań osób homoseksualnych. Homofobia może też przejawiać się w postaci wrogich zachowań wymierzonych przeciwko ludziom homoseksualnym, począwszy od poniżających żartów, obraźliwych wyzwisk, poprzez nierówne traktowanie w pracy i rozmaitych sytuacjach społecznych aż po zbrodnie nienawiści, a nawet ludobójstwo. Przejawianie się uprzedzenia w czynach nosi nazwę dyskryminacji.
Ponadto, jak każde uprzedzenie, homofobia jest aktywnie oporna na zmianę, tzn. wszelkie próby korekty bezpodstawnych sądów osoby homofobicznej rodzą silny emocjonalny opór, który najczęściej uniemożliwia jakiekolwiek modyfikacje.
Homofobia nabywana jest w toku socjalizacji tak samo przez osoby, które w wieku dorosłym ujawnią orientację het*******ualną, jak i przez te osoby, które ujawnią orientację homoseksualną. W tym ostatnim przypadku mówimy o tzw. homofobii zinternalizowanej, czyli uwewnętrznionej. Od tego, w jaki sposób osoba homoseksualna poradzi sobie z uwewnętrznioną homofobią zależy jej dalsze funkcjonowanie psychiczne i społeczne.
Homofobię uwewnętrznioną można skierować na siebie, co skutkuje nienawiścią do samego siebie, problemami psychicznymi lub poczuciem winy. Można ją też skierować na innych gejów i lesbijki, obarczając ich odpowiedzialnością za społeczną stygmatyzację osób homoseksualnych. Można też się jej pozbyć, jeśli w toku rozumowej analizy osoba homoseksualna dojdzie do wniosku, że nie ma podstaw do negatywnego nastawienia wobec homoseksualizmu i ludzi o homoseksualnej orientacji. W pozbyciu się uwewnętrznionej homofobii może okazać się pomocny odpowiednio przygotowany psycholog, który zna specyfikę problemów i dylematów, z którymi borykają się geje i lesbijki poszukujący odpowiedzi na nurtujące ich pytania dotyczące własnej tożsamości.
Skomentuj