Pomocy mam homo skłonności.

Można lubić i kobiety i facetów i nie trzeba iść z tym do szpitala psychiatrycznego. Co w tym wszystkim co czujesz Cię najbardziej przeraża?

Aż ciężko uwierzyć, ze rozgarnięty facet ma problem by chociażby z pomocą google dotrzeć do informacji, które wyjaśnią mu, że oprócz osób het*******ualnych i homoseksualnych jest jeszcze cały wachlarz możliwości. Istnieje coś takiego jak panseksualizm zwany też biseksualizmem, który nie identyfikuje osoby z konkretną płcią - to prawdopodobnie dlatego osoby żyjące w związkach het*******ualnych potrafią po wielu latach rozstać się dla osoby tej samej płci i tworzą wspaniałe romantyczno-erotyczne relacje.

Dlaczego wykluczasz, że ktoś może lubić facetów i kobiety jednocześnie? Dlaczego to takie niewiarygodne?

Zapraszanie kobiet tylko dlatego by przed kolegami wypaść na samca hetero jest obrzydliwe, bo oszukujesz jednych i drugich. Jeśli masz problem by akceptowano Cię w obecnym środowisku i społeczności ze swoimi skłonnościami, to być może musisz to środowisko zmienić. Niestety w takich sytuacjach prawie zawsze ktoś czuje się poszkodowany. Celowo użyłam słowo CUJE SIĘ a nie JEST, bo to nigdy nie jest kwestia wygranych czy przegranych a na kwestię CZUCIA SIĘ zawsze masz wpływ - nierzadko wystarczy zmiana nastawienia. Albo coś akceptujesz, albo nie i starasz się z tym walczyć a walcząc z czymś nigdy nie czujesz się dobrze. Reasumując zaczęłabym od siebie a potem rozprawiłabym się z otoczeniem. Musisz poczuć, że przynajmniej wiesz o co w tym wszystkim chodzi, bo jak na razie mówisz o coming oucie nie mając pojęcia z czym właściwie masz do czynienia.

W szpitalu psychiatrycznym można znaleźć się z powodu poważnych zaburzeń, a nie dysonansu związanego z tożsamością płciową. Z pewnością jednak doskonałym pomyslem jest udanie się do terapeuty.

Zaczęłabym od pozyskania wiedzy, potem poszłabym do terapeuty, a następnie zadbałabym o otoczenie. Trzeba jednak założyć, że w każdym scenariuszu będą ofiary.

ps. DROCZY MODERATORZY I ADMINI, O CO CHODZI Z TYM SŁOWNIKIEM (HET*******UALNY)

Przepraszam, jestem tu nowy, ale mam wrażenie, że wątek jest napisany "dla beki" (jak mawia młodzież). Jakoś mi trudno uwierzyć w studenta medycyny wierzącego w uleczenie (w szpitalu psychiatrycznym) z określonych skłonności seksualnych, które od wielu lat nie są nazywane "zboczeniami".
Oczywiście, psychiatra czy psycholog może wskazać drogi do samoakceptacji, ale nie ma ani magicznych środków, ani też potrzeby zmieniania preferencji, które nie kolidują z normami prawnymi i coraz bardziej są społecznie rozumiane.
Ok, niedawno oglądałem reportaż o "leczeniu" z homoseksualizmu, ale to było w religijnej telewizji...

jezabel chodzi o nie promowanie obcych portali (cenzura nie jest mocną stroną tego skryptu)

Mi też wydaje się że student medycyny powinien wiedzieć, że biseksualizm jest nieuleczalny, za to zupełnie normalny.

Chciałabym tylko wtrącić że biseksualizm jest pojęciem dotyczącym fascynacji kobietami i mężczyznami, panseksualizm jest szerszy, dopuszcza również osoby trans, we wszystkich fazach i opcjach, których osobiście do łóżka bym nie zaprosiła (tych w fazie przejściowej), bo mnie to nie jara (jak kobiety z cyckami DD)

Nie temat nie jest dla beki,ciężko mi o znalezienie kogoś do seksu a nawet nei wspominam już o drugiej połówce.
@lukalukas
Mów człowieku do rzeczy wiesz jak traktują ludzi o innej orientacji w Polsce?

Daniel - ja wiem. Mam znajomych o innej orientacji, wśród znajomych mojego rodzeństwa jest pełno takich osób. W inteligentnym środowisku są akceptowani, szczęśliwi i rozumiani.
Chcesz powiedzieć że środowisko medyczne ma inne poglądy? Ciekawe, bo akurat zahaczamy o to samo środowisko.

Daniel, Zebraa, ja mam porównanie, że traktowanie może być bardzo różne. Podobnie jak ludzie intelgentni. Niestety to czasami działa na innych facetów jak tekst o spróbowaniu seksu analnego: "JA NIE JESTEM GEJEM!"
Dodałabym, że nawet jeśli nie mamy do czynienia z osobą, która tego nie rozumie, nie potępia, ale toleruje to spotkałam się z niewiedzą jak się zachować wobec takich ludzi. Chociaż można przecież całkiem normalnie. Nawet u mnie w pracy, gdzie jest to duże korpo, kiedy inne kobiety słyszą, że jestem bi, sporo młodsze ode mnie kobiety, mają dziwne miny. Nie wiem, nie mówię tego z podtekstem, żadnych insynuacji, a widać jak przebiega im przez głowę: "czy ona chce czegoś ode mnie? Nie wiem jak zareagować. Nigdy nie myślałam TAK o dziewczynach, mam nadzieję że to nie o mnie jej chodzi..." m.in. dlatego jestem zdania, że nie mam z kim o tym pogadać. I mogę to zrzucić na tekst, że mam ****iki w oczach, bo słyszałam już takie
Ale raczej zrzucę to na fakt, że w naszym społeczeństwie ludzie często nie wiedzą jak o takich sprawach rozmawiać. Mam do czynienia naprawdę z różnym przekrojem ludzi, zarówno z dużego miasta, jak i ze wsi .. Są też osoby, które nie wiedząc co odpowiedzieć reagują obronnie, atakują. Sądzę, że częściej ma to miejsce u mężczyzn, u osób młodych i częściej jest skierowane w stronę gejów, bo odnoszę wrażenie, że lesbijek jest mniej, przynajmniej u nas. Nie jestem oczywiście ekspertem, ale to moje własne wnioski. Naprawdę nie pamiętam kiedy ostatni raz byłam w stanie swobodnie pogadać o seksie z kimś, z kim go nie uprawiałam. Możemy do tego dodać kwestie religii itp. I mamy niezły mix.

Danielu, podepnę się pod powyższe opinie. Do psychiatry chodzi się raczej z innymi problemami niż "niewłaściwa" orientacja, jednak warto, abyś nauczył się to akceptować. Nikt nie mówi, żebyś się w tym kierunku rozwijał, chociaż z tego co piszesz, życie samo podaje Ci to na tacy. Samoakceptacja jest po prostu podstawą do zachowania zdrowego rozsądku na płaszczyźnie osobistej. Nie wiem, czy dobrze mi się wydaje, ale może jest tak, że sama wiedza to dla Ciebie za mało i potrzebujesz rozmowy. Pewnie dlatego się tu znalazłeś.
Nie mówimy też o tym, żebyś od razu się ujawniał, sam musisz być na to gotowy, czasem ciężko o zmianę środowiska na takie, ktore Cię w pełni zaakceptuje, ale może też kiedyś zdecydujesz się na taki krok. I nikt nie mówi, że jesteś gejem, może właśnie też jesteś bi. Pomyśl o tym jakie to daje możliwości spróbuj zmienić punkt widzenia nie mając na wzgledzie uwarunkowania środowiska, wychowania, czy być może religii. Czasem wystarczy sobie zadać właściwe pytania... a poczucie, że jesteś samcem alfa, hmm ja tego nie postrzegam w odniesieniu do hetero/homo/bi czy innym. Dla mnie nie takie czynniki są decydujące. Sądzę, że to podważyło Twoją pewność siebie i warto, żebyś ją odbudował. Żebyś się nie posiłkował pomocą kobiet, które poczują się oszukane, ale był świadom, że dzisiejszy wieczór spędzisz bez kobiety w towarzystwie, bo TAKĄ MASZ OCHOTĘ, a jeśli to się zmieni, wówczas skorzystasz z przyjemnością z walorów dowolnej płci, bez presji i kłamstwa. Na pewno warto, żebyś o tym rozmawiał, więc dobrze, że na początek trafiłeś tutaj. Co dalej zakiełkuje w Twojej glowie po przeczytaniu naszych wypowiedzi, to się okaże, oby Ci to pomogło.