Przyjaźń damsko-męska

[Maverickss]

"mężczyzna albo by się z kobietą przespał, albo ją nienawidzi..." troszeńkie w tym racji jest, choć to bardzo przejaskrawiony cytat, osobiście uważam, że mieć przyjaciela to trudna rzecz i tu płeć nie gra roli

[rozporek]

Nie ma czegoś takiego.

[AnathemaSit]

Myślę że to zalezy od osoby. Trzeba umieś kontrolować swoje emocje, ponieważ czasami biora górę i prowadzą do złych rzeczy, jak było w moim przypadku i to bardzo nie dawno. Później to już nie jest to samo.

[Luk]

a ja chyba kontroluje sie bardziej niz bym chcial (?), ale moze mi sie tylko to wydaje (ze bardziej niz bym chcial, nie ze sie kontroluje )

[ktos-z-daleka]

Ja mam przyjaciółkę już 6 lat. Ona ma chłopaka a ja mam dziewczynę i wcale nie zanosi się na koniec przyjaźni ;]

A jeżeli chodzi o aseksualność to tak sobie myśle że ona zauważa że ja mam penisa... a ja zauważam że ona ma piersi i nawet zauważam że jej ostatnio "spadły" i NAWET jej o tym mówie,a jakoś przyjaciółmi jesteśmy dalej.

P.S Dziewczynę kocham bardo i oddałbym za nią życie.

[Jacenty]

Widzę że szasta się tu na lewo i prawo pojęciem przyjaciel. Na przyjaźń trzeba ciężko pracować i to czasem latami. A dobry kumpel czy kumpela, z którym można o wszystkim pogadać, wypić czy iść na imprezę, nie zawsze okazuje się przyjacielem w sytuacjach ekstremalnych. Bo tylko wtedy można sprawdzić przyjaźń. Kiedy wszystko gra i jest OK to i tzw przyjaźń sie układa, ale kiedy wpadasz w naprawdę poważne kłopoty ilu z "przyjaciół" jest w stanie zdjąć z siebie ostatnią koszulę, żeby Ci pomóć? Jeżeli masz kłopoty i wokół siebie ludzi, którzy za wszelką cenę nie pozwolą Ci zginąć, to jesteś szczęśliwym człowiekiem, bo masz przyjaciół.
A sex w tym wypadku nie ma większego znaczenia, jeżeli mężczyzna i kobieta ufają sobie i są prawdziwymi przyjaciółmi to wiedzą na co mogą sobie pozwolić. I sex czy brak sexu, niczego w takich relacjach nie zmieni.

[Maverickss]

Dokładnie bo znajomych trzeba odróżnić od przyjaciela, ja miałem jednego przyjaciela kobiete..., aż do momentu kiedy się w niej zakochałem ; )

[paul111]

Moim zdaniem, trzeba sobie zadać pytanie czy będąc w przyjaźni z kobietą/mężczyzną granica oddzielająca przyjaźń od miłości jest bardzo cienka i dlatego trzeba jasno wiedzieć, czy warto tą granicę przekroczyć, czy będziemy szczęśliwi z tą osobą, nie będąc już tylko przyjaciółmi. Bo różnie bywa, czasami poprzez przyjaźń odnajduje się miłość życia, a czasami poprzez próbę stworzenia z przyajcielem czegoś więcej niż przyjaźni kończy się mniej lub bardziej fatalnie w skutkach. Trzeba się zastanowić czy warto, bo myślę że w każdej przyjaźni damsko-męskiej któraś, jęzeli nie dwie ze stron w końcu zadają sobie po cichu lub nie, pytanie czy "to" (czyt. przyjaźń) ma szansę przerodzić się w coś więcej.

[Maverickss]

Nie warto tłumić swoich uczuć...

[malinowe_lato]

Asiulek mam podobnie jak ty. Mimo, że ja traktuje ich jak przyjaciół to prędzej czy później okazuje się, że oni chcieliby tą przyjaźń zamienić w coś więcej i wtedy zaczynają sie problemy...niestety.

[Jacenty]

... Mimo, że ja traktuje ich jak przyjaciół to prędzej czy później okazuje się, że oni chcieliby tą przyjaźń zamienić w coś więcej i wtedy zaczynają sie problemy...niestety.

Takie zachowanie niestety jest tylko kwestią czasu. Na początku jest bliskie koleżeństwo, które może przerodzić się w przyjaźń, ale z czasem zaczyna do tego dochodzić fascynacja, czy też zwykła ciekawość :"jak to by z nią czy z nim było?". Wszystko to tylko kwestia okoliczności.
Na pewno zaraz podniesie się krzyk, że to zależy od człowieka i jego samokontroli, że jak nie chce to nie zrobi tego czegoś. Każdy kiedyś ma chwilę słabości,czy też staje przed życiowym wyborem i musi się zdecydować, w którą stronę podąży. A bliskie związki nie oparte na sexie (tzw przyjaźnie d-m) też niestety obfitują w intymne sytuacje. I wtedy naprawdę bardzo niewiele potrzeba żeby się zapomnieć. I to, Pani Malinowe_lato działa w obie strony. Wiem coś o tym niestety .

[Maverickss]

Takie zachowanie niestety jest tylko kwestią czasu. Na początku jest bliskie koleżeństwo, które może przerodzić się w przyjaźń, ale z czasem zaczyna do tego dochodzić fascynacja, czy też zwykła ciekawość :"jak to by z nią czy z nim było?". Wszystko to tylko kwestia okoliczności.
Na pewno zaraz podniesie się krzyk, że to zależy od człowieka i jego samokontroli, że jak nie chce to nie zrobi tego czegoś. Każdy kiedyś ma chwilę słabości,czy też staje przed życiowym wyborem i musi się zdecydować, w którą stronę podąży. A bliskie związki nie oparte na sexie (tzw przyjaźnie d-m) też niestety obfitują w intymne sytuacje. I wtedy naprawdę bardzo niewiele potrzeba żeby się zapomnieć. I to, Pani Malinowe_lato działa w obie strony. Wiem coś o tym niestety .

Jeśli przyjaciel i ty jesteście wolni to po co tłumić uczucia? Może coś z tego później będzie... często wtedy przyjaźń może sie posypać w kilka dni nawet wieloletnia, ale czasem będzie to miłość na całe życie, dlatego warto próbować.

[ktos-z-daleka]

Jacenty piepszysz głupoty jak jakiś moher!

[bigskizo]

zgadzam sie z ktooosia i wieloma innymi osobami

[Jacenty]

Jeśli przyjaciel i ty jesteście wolni to po co tłumić uczucia? Może coś z tego później będzie... często wtedy przyjaźń może sie posypać w kilka dni nawet wieloletnia, ale czasem będzie to miłość na całe życie, dlatego warto próbować.

A co jeśli jedna ze stron lub obie mają inne zobowiązania (czytaj stałych partnerów)? I obie strony świadomie lub tez spontanicznie zapomną się, przy jakiejś specjalnej okazji i w odpowiednich okolicznościach? Niezawodny dotąd instynkt samozachowawczy zostaje przytłumiony bardzo miłą atmosferą czy tez alkoholem, a nad ranem okazuje się, że to już sie stało. Czy dalej mozna mówić o przyjaźni czy już nie?

Jacenty piepszysz głupoty jak jakiś moher!

Pochodzisz dłużej po tym świecie, zliżesz mleko spod nosa, przejedziesz się na paru "przyjaźniach" to i zmienisz zdanie na wiele spraw.