Kompleks dziewictwa/prawictwa??

[Cicho_sza]

Wiem. Dlatego mówię nie marnuj więcej czasu. Bo co z tego, że pracujesz po 300 godzin miesięcznie jeśli nawet nie masz kiedy zarobionej kasy wydać? Nie będzie Ci łatwo, ale nie jesteś w tragicznej sytuacji. Jeśli masz ustabilizowaną sytuację rodzinną, finansową, poukładane w głowie, to jak tylko zaczniesz obracać się w gronie singielek, zaraz któraś Cię "wypatrzy". Tylko właśnie musisz je skądś wziąć. Siedząc w pracy po tyle godzin nie masz praktycznie żadnych szans, chyba, że pracujesz w usługach i codziennie widujesz setki nowych kobiet. Ale nie sądzę... Z dobrego serca radzę ogranicz trochę pracę, na tyle na ile to oczywiście możliwe, zacznij bywać wśród ludzi i tym samym kobiet, może rozpuść wici wśród znajomych? Jest tyle wolnych kobiet, a Ty chcesz ukryć się w pracy? Szkoda życia, uwierz. A z ta pracą - jak nie dla kobiety, to zrób to dla siebie. Nie jesteś robotem.
Masz jakieś zainteresowanie? Tak chyba najłatwiej poznać kogoś nowego.


I jeszcze jedno. Jesteś facetem i jako facet możesz celować w dziewczyny od 20. 30 letnie kobiety nie mają tego komfortu.
Mówię z doświadczenia, bo również spotykałam się z 30-latkiem i nikogo to nie dziwiło. Żadnych głupich uwag, kąśliwych tekstów i obgadywania za plecami. Owszem, wszyscy wiedzieli, że jestem te 8 lat młodsza, że jesteśmy na zupełnie innych etapach w życiu, ale nikt nie robił z tym problemu.
A miałam wątpliwości. Ale odważyłam się i Tobie życzę tego samego.

[piotrek23l]

Jak byłem młodszy(18-19lat) to kompleks prawictwa doskwierał mi do tego stopnia, że zastanawiałem się nawet czy nie zrobić tego z jakąś seksowną cichodajką. Nie zrobiłem tego i teraz nie mam już takiego "parcia" aby wreszcie zaliczyć. Do 30-stki mam czas

[Teren]

I jeszcze jedno. Jesteś facetem i jako facet możesz celować w dziewczyny od 20. 30 letnie kobiety nie mają tego komfortu.

Eeee, wielu młodych chciałoby ze starszą

[Maro]

Miałem już nie odpisywać, ale...

(...)Jeśli masz ustabilizowaną sytuację rodzinną, finansową, poukładane w głowie, to jak tylko zaczniesz obracać się w gronie singielek, zaraz któraś Cię "wypatrzy".

Problem w tym, że z natury jestem raczej osobą antyspołeczną, utrzymuję małą grupkę osób, których obecność w swoim życiu w miarę toleruję, reszta ludzi mnie po prostu irytuje a poznawanie nowych osób jest dla mnie istną torturą.
Dodatkowo nie specjalnie wyróżniam się z szarego tłumu nijakich ludzi, których codziennie mijamy na ulicach. Nie sądzę abym w bliższej lub dalszej przyszłości "wpadł komuś w oko".

(...)Ale nie sądzę... Z dobrego serca radzę ogranicz trochę pracę, na tyle na ile to oczywiście możliwe, zacznij bywać wśród ludzi i tym samym kobiet, może rozpuść wici wśród znajomych?
Masz jakieś zainteresowanie? Tak chyba najłatwiej poznać kogoś nowego.

Mam znajomych, którzy mniej lub bardziej usilnie próbują mnie "wyswatać", ale szczerze mówiąc, chociaż mają dobre intencje, bardziej mnie tym irytują niż osiągają zamierzone efekty.

Masz jakieś zainteresowanie? Tak chyba najłatwiej poznać kogoś nowego.

Pracuję w IT i prawdę mówiąc całe moje życie "kręci" się wokół IT. Większość moich zainteresowań opiera się w zasadzie na tym, że samotnie siedzę przed komputerem tudzież książką. Ani to nie pomaga w nawiązywaniu kontaktów, ani nie dostarcza porywających tematów do dyskusji.

I jeszcze jedno. Jesteś facetem i jako facet możesz celować w dziewczyny od 20. 30 letnie kobiety nie mają tego komfortu.

Obawiam się, że młode kobiety decydując się na związek ze starszym facetem raczej oczekują, że to on wykaże się doświadczeniem, a nie odwrotnie.

Podsumowując, wszystkiego w życiu mieć nie można.

[barmetr]

Maro!
Możesz zajmować się pracą i zarabiać dzięki temu większe pieniądze, masz mieszkanie. Nie widzę u Ciebie źródeł destrukcyjnych dla psychiki kompleksów.
Nie powinieneś się przejmować kobietami. Wartościowa kobieta zdarza się rzadko i nie każdy mężczyzna ma szansę z taką osobą się związać.

[Innka]

Co prawda straciłam dziewictwo przed dwudziestką, ale pamiętam rozmowy z koleżankami, które miały to już za sobą a ja jeszcze nie. Nie było to najfajniejsze uczucie, może trochę zazdrościłam. I chociaż wiedziałam, że to jeszcze nie moja pora, bo nie czułam się gotowa czy dojrzała, to jednak takie rozmowy nie należały do moich ulubionych. Ale nie żałuję, że czekałam. Takie chwile nie były na porządku dziennym, a przynajmniej nie wspominam tego jako katastrofy przeżytej w samochodzie pod dyskoteką (jak część moich ówczesnych koleżanek)