Miłość czy przyjaźń?

[Xingu]

Ja mam takie pytanie które mnie dręczy od lat.

Co jest lepsze przyjaźń czy Miłość?

Mam bardzo wspaniałą koleżankę i świetnie się dogadujemy mamy zawsze o czym gadać i bardzo się lubimy. W tym momencie żadne z nas nie szuka partnera więc jest ok.

Ale ona mi się podoba i ma wspaniały charakter i myślę że mogło by nam być dobrze, za kilka lat jak będziemy starsi, dojrzalsi gotowi do poważnego związku.

Jednak jeśli coś nie wyjdzie (Oczywiście jeśli udałoby mi się z nią być) to stracę nie tylko partnerkę ale i przyjaciółkę.

I moje pytanie brzmi. Co jest lepsze miłość czy przyjaźń?

[Margerita]

Tzn. że masz wybór? Albo się zakochać i z nią być albo się przyjaźnić? Fajnie masz, jeśli możesz sobie wybierać w kim się zakochasz.. Chyba, że nie zrozumiałam Twojego postu..

[Xingu]

No troszkę nie tak

Bo mi samemu to trudno wytłumaczyć.

Otóż ona mi się podoba i mógłbym do niej "startować" ale z bólem i z trudem mógłbym się powstrzymać, żeby nic nie zaczynać żeby nie stracić przyjaciółki

Nie wiem, prościej nie umiem tego wytłumaczyć. Bo to troche skomplikowane jest.

[Margerita]

No chyba rozumiem. Ja bym wybrała miłość, ponieważ miłość stawiam na pierwszym miejscu ale oczywiście nie powinieneś kierować się moim zdaniem tylko tym co czujesz i co uważasz za rozsądniejsze i lepsze dla Ciebie.

[Rojza Genendel]

Idealną sytuacją jest połączenia miłości z przyjaźnią.

Milość to dwie dusze w jednym ciele. Przyjaźń to jedna dusza w dwóch ciałach. A gdy milość łączy się z przyjaznią, powstaje wówczas jedność podwójna i zupełna.
(T. Kotarbiński)

[a-fly-woman]

I moje pytanie brzmi. Co jest lepsze miłość czy przyjaźń?

Powtórzę się: przyjaźń. To taki fajny związek uczuciowy, którego nie trzeba budować na fascynacji, przywiązaniu, wierności czy seksie. Miłość wymaga specjalnej oprawy, która przechodzi czasem w sztuczność, przyjaźń zakłada uczciwą ocenę partnerów.
Mam przyjaciela, z którym - z braku czasu - nie widuję się zbyt często. Ale wiem, że jeśli będzie potrzeba, zawsze mi pomoże. A ja jemu. Z miłością jest inaczej, wymaga obecności, stalego kontaktu. Przyjaźń łączy równo dwie strony; w miłości zawsze ktoś kocha bardziej, mocniej. A ktoś mniej lub w ogóle. Można słyszeć codziennie "kocham cię, kocham" i dostać kopa w ciągu 15 minut. Przyjaźń, ja tak myślę, obywa się bez słów. Nie ma w niej wyznań. Ona albo jest, obiektywnie, albo jej nie ma.
Chociaż...
W miłości fasynujący jest stan uniesienia, zatracenia się w kochaniu, niemożliwy w stosunkach przyjacielskich. Zawód miłosny bywa cięższy, trudniejszy do zniesienia; ten lot w dół, ten upadek może być koszmarem. Ze stratą przyjaciół, jeśli nie następuje wskutek śmierci, godzimy się chyba łatwiej, niestety. Ale... miłość jest piękna. Wielka. Budująca. I niszczycielska zarazem. I boli.

[Xena]

Jak sobie wyobrazasz milosc bez przyjazni?
Przeciez to jakby dom bez fundamentu budowal.

[a-fly-woman]

Jak sobie wyobrazasz milosc bez przyjazni?
Przeciez to jakby dom bez fundamentu budowal.

Nie wiem czy to było do mnie czy do Autora postu.

Jeśli chodzi o mnie to oczywiście, że nie wyobrażam sobie związku bez przyjaźni, mojemu ex mogłam powiedzieć o wszystkim, nie miałam przed nim żadnych tajemnic.
Ale dziś stawiam na przyjaźń. Przede wszystkim dlatego, że koniec tejże nie boli tak bardzo........

[DarkAngel]

Autorze tematu - doskonale Cię rozumiem...
Byłem w podobnej sytuacji, jak Ty - pisałem już o tym gdzieś na tym forum...
Znaliśmy się z Kasią od 1.5 roku około, byliśmy Przyjaciółmi...
W pewnym momencie zacząłem miewać te same 'problemy' co Ty...
Zacząłem coś do Niej czuć, choć bałem się tego nazwać słowami - nie chciałem Jej stracić, jako Przyjaciółki, gdyż jest naprawdę wspaniałą osobą...
Pewnego dnia jakoś zdarzył się nasz pierwszy pocałunek - były rozterki, nie byliśmy pewni co i jak, nic nie wiedzieliśmy. Przez pewien czas nie było zbyt ciekawie, baliśmy się chyba oboje.
Ten okres minął, staliśmy się parą - jesteśmy razem już jakiś czas .

Ja postawiłbym na Miłość, gdyż w Miłości zawiera się też Przyjaźń...
Dalej mogę Jej ufać, dbać o Nią, troszczyć się... Jednocześnie wiedząc, że to Ona jest tą drugą połówką, którą mogę pocałować; dla której bije me serce ;>.

Ot co .
Oto mój pogląd na tę sprawę.

[filipp71]

a gdyby odwrocic sytuacje, czy po rozstaniu z kobieta (rozstanie nie bylo zdrada, klotnia czy tragedia, raczej rozmowa i wspolna decyzja ze to nie ma sensu) mozna sie nadal przyjaznic?

[DarkAngel]

a gdyby odwrocic sytuacje, czy po rozstaniu z kobieta (rozstanie nie bylo zdrada, klotnia czy tragedia, raczej rozmowa i wspolna decyzja ze to nie ma sensu) mozna sie nadal przyjaznic?

W przeważającej części przypadków myślę, że nie...
Choć z drugiej strony, jeśli wszystko powstawało na przyjaźni, to ma szansę do przyjaźni wrócić...

Myślę jednak, że warunkującym to zdarzeniem musiałby być spadek zainteresowania do 0 obu stron [aseksualność ] i np. znalezienie sobie kogoś...

Tak czy siak to musiałoby być cholernie trudne.

[Margerita]

jak się nie dogaduje w związku to w przyjaźni już tak, tak?

[filipp71]

my rozstalismy sie bo zrozumialem ze ja jej nie kocham, bylismy kumplami, przyjaciolmi, wspolni znajmi, ta sama pasja, browarki, ogniska, i chyba bylismy razem dlatego ze zadne z nas nikogo innego nie spotkalo, zeby nie byc samemu bylismy razem, ale w ten sposob to nie poznalibysmy wlasciwych osob wiec lepiej bylo to zakonczyc, poza tym chyba rozmowy nam lepiej wychodzily niz sesks, mamy zupelnie inne temperamenty i potzrzeby, chodz chodzilismy na kompromisy, ostanio widujemy sie tylko przy znajomych, sam na sam nie bylismy, wiem ze kobiety sa bardziej emocjonlne i mysle ze ona moze potrzebowac wiecej czasu, jak wy dziewczyny podchodzicie do takiej sytuacji? myslicie ze lepiej jej dac wiecej czasu, czy lepiej wogole sie nie widywac

[Margerita]

tak, nie raz bylo tak ze z jakims facetem super sie dogadywalam, ale jak sie zwiazalismy to nie bylo to. Zaczeły sie pretensje, zazdrosc etc.

ale chodzi mi o przyjaźń po związku..

[filipp71]

Asiulek, czyli twoim zdaniem przyjazn po zwiazku nie jest mozliwa?