Miłość możliwa tylko wtedy gdy...

[ona sama]

Ktecheta powiedział nam dziś, ze aby kochać drugą osobę musimy kochac samych siebie, bo w innym razie drugiej osoby nie mozemy pokochać, gdyż bedziemy sie zastanawiali czy ukochany/ ukochana nie znajdzie sobie kogoś lepszego... Co wy na to?

[ktooooosia]

myślę, że coś w tym jest... Osoba, która nie zna swojej wartości, może wykończyć partnera (i siebie) ciągłymi podejrzeniami... Będzie się zastanawiała, dlaczego on/ona z nią/nim jest... Co w niej/nim widzi...

[ona sama]

Ale to jest troche bez sensu bo prawie każdy ma takie myśli i podejrzenia, wiec z tego wynika że nikt siebie nie kocha...

[DajMiTęNoc]

myślę, że coś w tym jest... Osoba, która nie zna swojej wartości, może wykończyć partnera (i siebie) ciągłymi podejrzeniami... Będzie się zastanawiała, dlaczego on/ona z nią/nim jest... Co w niej/nim widzi...

Zgadzam sie z toba, póxniej zaczyna być zazdrośc coraz większa i popsuje wszystko.


Ale co za dużo to nie zdrowo, jeśli zaczniemy kochac samych siebie to połowa ludzi bedzie narcyzami twierdzacymi, ze im sie nalezy wszystko.

[ktooooosia]

ale jeśli ma się takie myśli od czasu do czasu - to ok... gorzej, jeśli ciągle się kłębią... wtedy przecież można zwariować z takim partnerem...

no proszę DajMiTęNoc... jak my się dobrze rozumiemy...

oczywiście - siebie trzeba kochać z umiarem

ja tam siebie kocham może nie do szaleństwa, ale kocham i nie jest to ślepa miłość

[Falcon]

ja tam tak nie uwazam trzeba miec zaufanie do partnerea i to absolutne a swoja wartosc zawsze warto znac ja naprzyklad wysoko sie cenie

[ktooooosia]

oczywiście, że zaufanie powinno być podstawą...

[Falcon]

jesli ufam partnerowi to nie zadaje sobie pytana typu czemu jest ze mna bo skoro jest to znaczy ze cos we mnie widzi i tyle zawsze sobie potem takie pytania wyrzucam

[ktooooosia]

o właśnie o to mi chodzi... znając swoją wartość nie masz głupich myśli (raczej), a to ułatwia obdarzenie zaufaniem partnera czyli - kochając siebie - kochasz innych i pozwalasz im się kochać...

[master7]

Chyba mylicie miłość z jakimś chorym uwielbieniem.

Kocham mojego Kociaka ale to nie znaczy, że nie widzę jej wad. Po prostu kocham ją taką jaka jest razem z tymi wadami. Jako całość osoby. Takie wyjątkowe i szczególne połączenie różnych cech.

Podobnie jest z miłością do siebie - to nie grozi wpadnięciem w narcyzm, samouwielbienie jakieś. Po prostu lubię siebie taki jaki jestem chociaż nie jestem ideałem. To nie znaczy też, że nie robię nic z wadami bo taki jestem i koniec. Poza tym można mówić o różnych rodzajach miłości. Braterskiej, do rodziców, partnerskiej itp itd

Jeśli chodzi o wierność to są dwie szkoły:
1.DOGMATYCZNA
Kocham i ufam. Wierzę, że partner jest mi wierny i nie sprawdzam tego.
2.im DZIERŻYŃSKIEGO
Ufaj i sprawdzaj

[Falcon]

co to za zaufanie skoro sprawdzam to juz nie zaufanie!!

[Rojza Genendel]

Ja sama nie jestem z siebie zadowolona za bardzo- jestem bardziej skłonna dostrzegać własne wady, niż zalety. Nie mogę powiedzieć, żebym siebie kochała... ale lubię siebie i myślę, że to wystarczy.

[Tilia]

"Ktecheta powiedział nam dziś, ze aby kochać drugą osobę musimy kochac samych siebie"
Ciekawe czy na następnej lekcji powie, że aby seks małżeński był udany, najpierw trzeba spróbować onanizmu.

W tym co ten katecheta powiedział jest trochę racji. Jednak ja znacznie częściej widzę odwróconą zależność przyczynowo-skutkową: Znalezienie sobie kogoś do pary (choćby szybko się okazało, że był to związek dość przelotny) powoduje, że człowiek zaczyna sam siebie doceniać i zaczyna kształtować w sobie poczucie własnej wartości. Największe miśki i szare myszki po pierwszej udanej znajomości nabierają pewności siebie i przestają się przemykac przez życie chyłkiem bocznymi korytarzami.

[Bender]

Tilia - fakt

[KIKUNIA28]

sa i takie osoby ,które tak bardzo kochaja siebie ,ze swoja osobe potrafia postawic wysoko ponad poprzeczke czekajac na ksiecia z bajki ..... skutkiem jest wieczna samotnoćś ,która wcale nie jest nauczka dla takich narcyzów...