Suknia panny młodej

Jeszcze jeszcze

Oj, nie lubisz prowincji Czekam na opowiadanie w której kopirajterka z Londynu płacze że firma rzuciła ją do dziury o nazwie Wrocław

Nie ma jakichś błedów językowych, ale ta ostentacyjna wyższość cywilizacyjna, podkreślana w każdym zdaniu, trochę mnie odstręcza od tego tekstu. Może to się zmieni kiedy Tomek spotka się w sławojce z Elką

trudno o większą przyjemność dla autora, niż kiedy czytelnik utożsamia poglądy bohaterów z jego poglądami zwłaszcza jeśli sa one inne. albo nie są. kto wie

Ja nie wnikam czy to są Twoje poglądy czy nie, ale przyczepiłem się do nich bo nie było do czego innego . Cóż, biegłością w posługiwaniu się językiem polskim tak dalece przewyższasz 99% innych autorów opowiadań że nie zostawiłeś mi dużego pola manewru.

jak każdy facet z przerośniętym ego jestem łasy na wyrazy uznania (choć oczywiście bardziej ze strony płci odmiennej) zatem dziękuję zA nie skwapliwie

Nie wiem co tu napisać.
To że nie robisz błędów, nie jest bez znaczenia, ale nie jest też decydujące.
Pisz dalej, jak na razie, to chłodna kąpiel.
Chociaż myślę... że masz już jakiś ciekawy pomysł.

K.

cd.

Andrzej po raz pierwszy w życiu czuł się bezgranicznie szczęśliwy. Przymknął oczy i jedną częścią duszy wtapiał się w przebieg mszy, a dugą kontemplował swoja rajską sytuację. Ostatni projekt znalazł uznanie u klienta na tyle duże, że pojawiły się już kolejne zlecenia na cztery nowe inwestycje. Szef zaproponował sam, że firma sfinansuje MBA. Zamówione meble do kuchni przyjadą tydzień wcześniej, bo stolarzowi spadło jedno zamówienie. No i ukochana kobieta właśnie zostaje żona. Jedyne co spędzało mu sen z powiek to perspektywa zamieszkania na stałe we Wrocławiu. Nie wyobrażał sobie życia poza Wyronieckiem. Sad rodziców pachnący jabłoniami, miniaturowa piaszczysta plaża nad strumieniem, pani Basia w sklepiku przy rynku uśmiechająca się codziennie tak samo szczerze i życzliwie. A duże miasto, to duże miasto. Żygać się chce, kiedy widzi się te wszystkie singielki po czterdziestce łapiące wszystko co się rusza. Chlejących całymi wieczorami sfrustrowanych kopirajterów bez weny, Zadymionych wściekłością krawaciarzy w wypasionych toyotach i bejcach wcinających się na wała z podporządkowanej. Zero oddechu, nikła zieleń przydymiona spalinami. I nie ma gdzie mieszkać. Masz do wyboru rozpadające się kamienice, wyzute z charakteru blokowiska albo klatki dla chomików poustawiane obok siebie przez pomylonych od chciwości developerów. Andrzej przyznał, że pułapka na gryzonie kupiona na spółkę z Elką nie wyróżniała się z grona innych ofert poza przyjazną lokalizacją niedaleko wylotówki na Wyronieck. Miał jednak nadzieję, że wrócą do swojego miasteczka jak tylko pojawią się dzieci. Sam może dojeżdżać tę godzinę drogi do biura. No i Elka uwolni się wreszcie od tego toksycznego towarzystwa fałszywych pisapsiułek i szemranych kolesi z agencji. Sama zwierzała się, że czasami ma serdecznie dosyć pracy i z trójeczką dzieci mogłaby spędzać całe dnie. A może nawet z czwóreczką? Andrzej uśmiechnął się pod nosem. Seks to pewnie nigdy się im nie znudzi. Cholera jasna, odpłynął myślami za bardzo. Postarał się skupić na przebiegu sumy. No tak. Już za chwilę komunia święta. Potem pozdrowienia, błogosławieństwo i rozesłanie, a potem do zakrystii na podpisanie papierów urzędowych.

CDN

W zakrystii było jeszcze upiorniej niż przy ołtarzu. Elka prawie zemdlała podpisując podsuwane kolejno przez proboszcza papiery. Oparła się oburącz o stół.
- Muszę się odświeżyć. Jest gdzieś tutaj umywalka z zimną wodą? – spojrzała w stronę księdza.
- Tutaj nie, ale na plebanii możesz dziecko skorzystać z łazienki – staruszek skinął głową w kierunku drobnej blondynki w komży. – Drzwi otwarte, ale Zosia pokaże drogę, a w razie czego pomoże – dodał z ciepłym uśmiechem.
- Pójdę z Tobą, wyglądasz naprawdę niewyraźnie – zaniepokoił się Andrzej.
- Spoko, w razie czego ministrantka Cię zawoła.
- Dobrze my w takim razie może wyjdziemy do nawy i ksiądz Konstanty poprowadzi różaniec, żeby goście się nie niepokoili – świeżo upieczony mąż spojrzał błagalnie na proboszcza.
Elka nie czekała na dalszy ciąg tych dywagacji i ruszyła za niknącą w ciemnej sieni dziewczyną. Wychodząc zmrużyła oczy od nagłego rozbłysku ostrego słońca. Szła niemal na oślep obok ministrantki i zastanawiała się nad meandrami watykańskiej polityki. Czy wprowadzanie na zakrystię dziewczynek zamiast chłopców miało zapobiegać aferom z molestowaniem chłopców przez duchownych? Czytała chyba taki komentarz w necie do upowszechniania koedukacyjnej ministrantury. Szalony pomysł. Takie dojrzewające dziewczątka to przecież burze hormonalne. Zakocha się w wikarym czy proboszczu i kłopot gotowy. Chociaż Księdzu Konstantemu to chyba nie grozi. Elka zmierzyła wzrokiem sylwetkę dziewczynki. Widać było, że za chwilę eksploduje w niej kobiecość. Buzia miała jeszcze trochę dziecinne rysy, ale biodra i piersi zaokrąglały się już ponętnie. Elka zastanawiała się ile Zosia może mieć lat. Teraz te małe kobietki tak szybko dojrzewają, że nie można się zorientować, czy mają lat szesnaście czy czternaście. A niejedna jedenasto czy dwunastolatka wygląda tak, że niejednemu Polańskiemu by oczy powypadały. Elka potknęła się na nierównym chodniku.
- Dobrze się Pani czuje? – Zosia podtrzymała pannę młodą.
- Spoko, to tylko mój astygmatyzm. Ledwo widzę po tych kościelnych mrokach.
- To uwaga, teraz będą dwa schodki – uprzedziła dziewczynka.
Elka ostrożnie weszła na werandę plebanii.
- To dalej pójdę sama. Jak dalej? – Elka uśmiechnęła się do Zosi.
- Za wejściem w prawo i drugie drzwi, takie biało niebieskie – blondyneczka oddała uśmiech.

Drzwi do zakrystii były otwarte, ale małe pomieszczenie za ołtarzem rozwiało nadzieję Tomka na ulżenie swej fizjologii. Jedyne drzwi prowadziły do nawy głównej, gdzie właśnie kończyła się msza. Mężczyzna wyszedł z sieni o rozejrzał się wokół. Na szczęście między drzewami sadu rysowała się bryła niskiego budynku, w której zapewne pomieszkiwał starszawy proboszcz. Tomek skierował się miedzy drzewa powoli, by nie podrażnić obciążonego pęcherza. Dopiero gdy wchodził na ganek puknął się w czoło. Trzeba było się odpryskać gdzieś pod jabłonką, z tego miejsca by nikt go nie dostrzegł. No ale jak już jest na plebanii to sprawdzi tutejszą wygódkę. Przaśnie będzie, ale może chociaż czysto.
Zaraz po wejściu do łazienki Tomek obrzucił wzrokiem pomieszczenie. Zaskakujące, ale w toaleta na plebanii prezentowała się nad wyraz luksusowo. Szybko zlokalizował pisuar za ścianką z luksferów. Mocował się chwilę z rozporkiem na guziczki i już za chwilę z zamkniętymi oczami pozbywał się nabrzmiałego efektu porannych kaw. Kiedy skończył, rozglądał się z ciekawością. Pomieszczenie miało chyba ponad 20 metrów kwadratowych. Wyłożone jasnoszarym granitem z ciemnopomarańczowymi wstawkami błyszczącej glazury wydawało się być nawet jeszcze większe. Naprzeciwko wejścia szeroka umywalka z długim lustrem, na pierwszy rzut oka kryształowym. Na prawo od drzwi niezbyt wysoki murek za nim toaleta i nawet bidet. Błyszcząca, luksusowa kabina prysznicowa. Do tego podświetlenie punktowe w podwieszanym suficie. No i świeży, cytrynowy zapach w całym pomieszczeniu tworzył miły koktajl z dobiegającym przez otwarte szeroko okno aromatem sadu.
No tak, proboszczowa łazienka bardziej przypominała pokój łaziebny w czterogwiazdkowym SPA.
- Fiu, fiu – zagwizdał pod nosem Tomek. Jak na zaciekłego antyklerykała przystało od razu pomyślał o zdewastowanym dachu kościoła.
Mężczyzna podszedł do umywalki i umył ręce. Zajrzał jeszcze za drzwi umieszczone obok kabiny prysznicowej. O ho ho! Kto by się spodziewał. Tomek wszedł do niewielkiego pomieszczenia. No proszę, znalazło się miejsce nawet na wielką trójkątną wannę z dyszami jacuzzi i kabinę parowej sauny. Mężczyzna z ciekawością oglądał panel na ścianie przy saunie. Domyślił się, że urządzenie umożliwia także skorzystanie z biczy wodnych i aromaterapii.
Nagle Tomek zdrętwiał. Usłyszał trzaśnięcie w głównej łazience i szum wody z umywalki.
- Cholera jasna – pomyślał gorączkowo. – Idiotyczna sytuacja. Wyjdzie na to, że myszkuję po plebanii jak złodziej.
Uchylił lekko drzwi. Przez niewielką szczelinę zobaczył skrawek białego tiulu. Elka. Uchylił jeszcze trochę drzwi. Dostrzegł w lustrze naprzeciwko umywalki, że opiera się dwiema dłońmi o umywalkę i pochyla nad nią głowę wdychając powietrze chłodzone strumieniem zimnej wody. Tomek przypatrywał się z przyjemnością widzianej od tyłu sylwetce. W jego głowie zakotłowały się obrazy. Poczuł, jak rośnie erekcja. Panna młoda, tak bardzo świeża, delikatna, w bieli symbolizującej niezbrukaną czystość. Tomek nie miał złudzeń, że w dzisiejszych czasach panny donoszą wianek do nocy poślubnej, ale symbol pozostał nadal mocny. Tak bardzo miał na nią ochotę. Przypomniał sobie jak niesamowicie pachniała, kiedy całował ją gratulując przyszłego ślubu. Jaśmin z lekką nutą cynamonu.
Elka wyprostowała się. Widział jej podwójnie odbity uśmiech. Ze zdziwieniem dostrzegł, że unosi rąbek sukni. Coraz wyżej i wyżej, odsłaniając nogi obleczone w cieniutki jedwab pończoch. Jedną dlonią przytrzymywała ją na udach a drugą zanurzyła między nimi. Tomek niemal nie wypadł przez uchylone drzwi. Ona się masturbuje. Na plebanii, nie bacząc na czekające tłumy gości weselnych duszących się wewnątrz kościoła. No tego by się po tej cnotce nie spodziewał. Ciekawe czy jej świętojebliwy mąż wie, że żonka grzeszy nawet pod bokiem proboszcza. Tomek wyjął komórkę, otworzył obiektyw i ustawił opcję na nagrywanie. Widział w okienku telefonu jak dziewczyna rytmicznie zanurza dłoń między tiul sukni. Odczekał minutę. To wystarczy. Teraz otworzył szeroko drzwi.
- Cześć Elka – powiedział cicho.
Dziewczyna odwróciła się w stronę niespodziewanego intruza.
- Tomek, co ty tu robisz - z wrażenia nawet nie wyjęła dłoni z majtek. Dyszała nierówno z zaróżowioną twarzą i dekoltem.
- Właśnie patrzę i nie muszę pytać co ty tu robisz – mężczyzna uśmiechnął się jeszcze szerzej.
Panna młoda wypuściła wreszcie z dłoni krawędź swej kiecki.
- Nie Twoja sprawa – powiedziała bez przekonania.
- Jasne, że nie moja. Bardziej zainteresowane będą wszystkie sąsiadki, którym pokażę ten filmik – wyciągnął dłoń z telefonem. Z głośnika aparatu rozległo się ciche pojękiwanie. Elka schowała twarz w dłoniach.
- Czego chcesz – zapytała półgłosem.
- Tego samego czego ty przed chwilą. Tylko że we dwoje. To znacznie przyjemniej,
- Chcesz mnie zgwałcić w dniu mojego ślubu? – w temperamentną dziewczynę wstąpił duch oporu.
- Nic na siłę. Masz wolną wolę. Zawsze możesz uznać, że masz w pompie te małomiasteczkowe uprzedzenia. Ale nie sądzę, żeby Twój Jędruś tak łatwo przełknął to upokorzenie. Trochę zdążyłem poznać jego buraczane zasady – Tomek zrobił dwa kroki do tyłu. – To jaka decyzja? Goście czekają na weselicho? Spoko? – roześmiał się przytaczając jej ulubione powiedzonko.

Elka stała bezradna. Poczuła się jak by spadała w przepaść. Kiedy weszła do łazienki na plebanii żeby się odświeżyć, bardziej myślała o tym, żeby nie zemdleć. Pieszczoty ani były jej w głowie. Kiedy jednak stała nad opryskującymi twarz kropelkami zimnej wody, z lekko rozchylonymi kolanami… Kiedy czuła wwiewający pod suknię letni wiatr.. Kiedy skojarzyła sobie, jak musi wyglądać taka pochylona, z wypiętym tyłeczkiem… Nie mogła się opanować. Zapomniała o całym świecie. Pieściła się intensywnie, wyobrażając sobie, że zamykają się z Andrzejem w tej łazience i pieszczą przy umywalce, a potem lądują pod prysznicem. Zanurzała między coraz bardziej wilgotne płatki środkowy palec. Masowała łechtaczkę naciskając w rytm przyspieszającego oddechu. Tak było miło, beztrosko i przyjemnie. I nagle obok pojawił się Tomek z nakręconym ukradkiem filmem. Nie wiedziała co ma robić. Usuwał się jej grunt pod nogami. Z jednej strony dziewczyna najchętniej dałaby do wiwatu temu palantowi. Zatrzasnęła za sobą drzwi, wróciła do kościoła, a Tomek niech pokazuje co tam nagrał, komu chce i jak chce. I tak miała zamiar za chwilę zerwać wszystkie nitki łączące ją do rodzinną miejscowością. Z drugiej strony Elka wiedziała, że Andrzeja taka sytuacja by dobiła. Z jeszcze jednej strony… Tomek podobał się jej od pierwszego spotkania w biurze, kiedy oblała go kawą przy stoliku z ekspresem. Flirtowali niekiedy podczas przerwy na lunch. Miał specyficzne poczucie humoru, potrafił żartować także na własny temat. Lekko złośliwy, błyskotliwie inteligentny. Zawsze w Elce umysł faceta najbardziej rozpalał zmysły. Chociaż i fizyczność kolegi z pracy nie napawała dziewczyny obrzydzeniem. Czasami podziwiała z prawdziwą przyjemnością jego pośladki, kiedy wczołgiwał się pod biurko, by poprawić ciągle odpadając kabel sieciowy. Rzecz jasna nie liczył się inny facet poza Andrzejem. Od dzisiaj – mąż, któremu ślubowała pół godziny temu wierność.
- No a poza tym mogę wrzucić filmik do netu i anonimowo rozesłać do paru twoich znajomych. Do szefostwa, do Klientów. Wprawdzie mąż Cię z przyjemnością utrzyma po stracie pracy, ale czy chcesz takiego życia? – Tomek trafił w czuły punkt. To przeważyło szalę.
- Jak chcesz to zrobić? – zapytała Elka z rezygnacją w głosie.
Tomek nie powiedział ani słowa. Przysunął się tak blisko, że poczuła zapach per fumów. Łagodna nuta świeżości. Light Blue Dolce&Gabbana jak zawsze – rozpoznała natychmiast.
Tomek ujął jej twarz w dłonie. Całował Elkę z pośpiechem, jak by chciał zaspokoić palące od dawna pragnienie. Czuła że jego język rozsuwa z wyczuciem usta, zęby. Szuka jej języka. Dziewczyna poczuła rosnące podniecenie. Jej ciało rozbudzone niedawno autoerotycznymi zabawami poddawało się mimowolnym impulsom. Elka skapitulowała. Panna młoda oddała pocałunek. Całowała mężczyznę z coraz większym zapałem. Głęboko, z oddaniem. Czuła się zdominowana bez reszty. Podniecona, uległa i bezradna. Tomek wiedział jak rozpalić młodą kobietę. Ale nie o to mu chodziło. Przynajmniej nie teraz.
Odsunął się i Elka zobaczyła jak mężczyzna sięga do rozporka. Wysunął purpurową, połyskującą główkę. Szamotał chwilę rozsuwając szerzej otwór w spodniach i wysunął nie tylko trzon, ale i całą mosznę z nabrzmiałymi jądrami.

Tomek patrzył jak Elka powoli klęka. Spojrzała mu w oczy. Patrzył z zachwytem. Zapamiętał całą scenę jak w zwolnionym tempie filmu przyrodniczego. Dziewczyna u jego stóp wyglądała w tej chwili, jak by rozkwitała z rozpostartego na podłodze białego kielicha swej sukni. Zimnymi dłońmi objęła gorący trzon u podstawy. Otworzyła usta. Mężczyzna jęknął kiedy liznęła dziurkę w główce. Język panny młodej zsunął się niżej, na wędzidełko. Masował z wyczuciem kawałeczek napiętej skórki. Druga dłoń Elki nie pozostawała bezczynna. Ujęła od dołu mosznę i muskała raz za razem. Sięgnęła głębiej, do rozporka. Masowała krocze w rytm uderzeń języka o końcówkę penisa. Wreszcie Elka łapczywie chwyciła główkę i wessała do ust. Ssała rytmicznie jednocześnie suwając. Dłoń Tomka zacisnęła się na kasztanowych włosach. Zebrał je w garść i prowadził głowę dziewczyny w przód i w tył, w przód i w tył. Miarowo niczym metronom. Starał się nie przyspieszać, aby nie finiszować przedwcześnie. Panna młoda jednak miała inne plany. Zaczęła pieścić Tomka z szaleńczym zapałem. Lizała wzdłuż trzonu, omiatała językiem główkę, pracowała ustami i zębami, połykała niemal członka sięgając jego końcówką aż po same gardło. Tomek ledwo mógł ustać w miejscu. Nogi się pod nim uginały. Wrzały mu myśli. Tak pięknie obrabia mu ch*ja. Klęczy przed nim jak suczka. Ta wcielona niewinność. Ta niezłomnie wierna dziewczyna. Uległa tak łatwo, jak by grzała się na myśl o Tomku od dawna. W dniu swojego ślubu, Atawistyczny instynkt samca który posiada samicę należącą do innego samca wlewał mu płynny ołów do jąder. Tomek zacisnął żeby. Zamknął oczy. Napiął mięśnie nóg. Z jękiem spuścił się w głąb gardła Elki. Zakrztusiła się ale połknęła pierwszą, największą porcję nasienia. Tomek wyrwał się z jej dłoni i ust. Tryskał kolejnymi kroplami. Białe perły spermy osiadały pannie młodej na twarzy. Jedna jak dzwoneczek kołysała się na kosmyku ciemnorudych włosów. Inna spływała po policzku. Kolejna jak naszyjnik spływała po szyi w głąb dekoltu. Tomek teraz dopiero znowu spojrzał w dół. Dziewczyna od pewnego czasu musiała wrócić do zabawiania się swą dłonią. Pieściła się w przyklęku z dłonią między białymi skłębionymi tkaninami. Odchyliła głowę do tyłu. Pewnie za chwilę też skończy. Tomek chwycił Elkę za ramiona i prawie szarpiąc postawił ją na nogi.
- Teraz była tylko moja przyjemność. Ale nie martw się. Planowałem powrót zaraz po życzeniach przed kościołem, ale w tej sytuacji skorzystam z wcześniejszego zaproszenia na wesele – nachylił się do ucha panny młodej scenicznym szeptem.
Mężczyzna sięgnął po leżący koło umywalki welon. Starł nim swoje nasienie z kobiecej skóry.
- W ten sposób całe popołudnie będziesz czuła mój zapach na sobie. A wieczorem. Na pewno znajdziemy jakieś ustronne miejsce, prawda? – Tomek ujął kobietę pod brodę i popatrzył jej w oczy. – Możesz być pewna, że gdybym nie widział jak bardzo masz na to ochotę, obróciłbym całą sytuację w żart. No ale wtedy obyłoby się bez tego pięknego brandzlowania – uśmiechnął się odsłaniając zęby.
Widział, ze dziewczyna oddycha szybko, puls na jej szyi wygrywał werble. Milczała.
- W sumie dobrze że się pospieszyłaś z tymi pieszczotami. Ktoś mógłby powziąć podejrzenia i zawitać tutaj nieproszony. A tak wrócisz do kościoła nieskalana. To znaczy z nieskalaną opinią – Tomek poprawił celową pomyłkę. - Wyjdź pierwsza, bo pewnie pan młody się niepokoi. No i będę miał pewność, że nie ulżyłaś tu sobie w samotności. Mam ochotę być dzisiaj pierwszym gościem weselnym, który dogodzi pannie młodej – zaśmiał się w głos.
Odczekał chwilę kiedy zamknęły się za Elką drzwi. Kiedy mył dłonie w umywalce zobaczył jeszcze kątem oka w lustrze mignięcie płowej czuprynki w oknie. Poczuł wracające twardnienie w podbrzuszu.

Całą drogę z kościoła do restauracji Brylantowej Andrzej przesiedział ponury koło Elki. Dziwnie zachowywała się po powrocie z plebanii. Niepokoił się. Kwadrans wcześniej była blada z duchoty, a kiedy wyszedł z zakrystii zatroskany przedłużającą się nieobecnością żony spotkał ją zadyszaną, jak by właśnie przebiegła pół stadionu. Może jakaś grypa ją łapie?
A później okazało się kolesie z agencji mieli pojawić się na przyjęciu weselnym. Pamiętał kłótnie narzeczeńską sprzed dwóch miesięcy. Elka upierała się wtedy, że nawet jak wyślą zaproszenie do agencji, to i tak nikt na całą noc nie zostanie. Powtarzała, że i tak zwiną się sprzed kościoła, a zawiadomienie zamiast zaproszenia będzie odebrane zwłaszcza przez dziewczyny z jej działu jako akt wypowiedzenia wojny.
Na domiar złego po wyjściu Elki na chwilę odświeżenia do plebanii Andrzeja złapał atak alergii. Pewnie przez te jabłonki w sadzie. Nos w kilka sekund spuchł jak bańka mydlana, zapchał katarem, a oczy załzawiły jak po ataku gazu pieprzowego. Mężczyzna był pewnie, że nie poczuje smaku i zapachu żadnej z potraw, które osobiście ustalał z kucharzem. Nie posmakuje ani creme brule, ani wołowiny w sosie tymiankowym, ani sałatki na rukoli. Andrzej był wściekły na siebie. Nie cierpiał zapominalstwa u innych i w tym przypadku także nie miał zrozumienia dla własnej słabości. Ampułkę z lekami zostawił na witrynie w pokoju stołowym rodziców.
Elka w sumie także milczała, aczkolwiek chyba była w lepszym nastroju. Duszności najwyraźniej ustąpiły. Patrzyła na mijane sady i domy uśmiechając się kącikiem ust. Panna młoda bawiła się od niechcenia rąbkiem swego welonu.
Po dotarciu do Brylantowej już jakoś samo się wszystko potoczyło zgodnie z zaplanowanym co do minuty harmonogramem i Andrzej odzyskał humor. Trzaskały kieliszki rzucone za siebie po pierwszym toaście, orkiestra dawała czadu i przez pierwszą godzinę z Elką prawie nie siadali. Jak można było zauważyć, towarzycho z agencji bawiło się we własnym gronie. Pan młody był pewien, że obgadują przy piwie prowincjonalny obciach. Boazerię pokrywającą ściany Brylantowej, żyrandole ze sztucznego kryształu, pozłacane brzegi talerzy, piętrowy tort z porcelanowymi figurkami pary młodej. A niech obgadują. Co tam, najważniejsze że od dzisiaj jesteśmy z Elką na dobre i na złe.
Za oknami zaczęło się robić ciemno, kiedy Andrzej postanowił zmienić koszulę. Wyczekał kiedy Elkę poprosi do tańca jej starszy kuzyn i po angielsku opuścił salę bankietową. Powędrował na piętro. Prawie nie pił całe popołudnie, zatem nie miał problemu z pokonaniem stromych schodów wiodących do części hotelowej. Tylko który to był numer pokoju? Dwadzieścia jeden czy dwanaście? Nacisnął klamkę pokoju z oczkiem wypisanym na drzwiach. Otworzył szeroki drzwi i już wiedział, że się pomylił. Na pościelonym łóżku leżała młoda dziewczyna. Andrzej rozpoznał w niej Zosię, ministrantkę służącą do ślubnej mszy. Tylko, że teraz nie miała na sobie komży. Jedną poruszała się charakterystycznym rytmem pod połą rozpiętej białej bluzeczki z granatowymi guziczkami. Grafitowa spódniczka zrolowana w pasie odsłaniała nagie podbrzusze i nogi. Na kołdrze leżały porzucone cieliste rajstopy. Obok łóżka bielały bawełniane majtki. Andrzej patrzył jak urzeczony. Druga dłoń dziewczynki obejmowała ciemnozielony, podłużny kształt. „Ogórek” – błysnęło w głowie pana młodego. Zosia miała zamknięte oczy i chyba pogrążona w erotycznych rozmyślaniach nie usłyszała wtargnięcia mężczyzny do pokoju.
Pan młody czuł rosnącą erekcję. Przełknął ślinę zbierającą się w ustach. Zafascynowany nie mógł odwrócić wzroku od wilgotnego warzywa to znikającego, to pojawiającego się przy wejściu do dziewczęcej cipki. Srom był jeszcze słabo wykształcony, blond włoski dopiero zaczynały się ścielić na podbrzuszu. Wzgórki piersi Zosi także ledwo rysowały się pod rozchyloną bluzką. Nie mniej jednak cała sytuacja dowodziła, że w dzisiejszych czasach u nastoletnich dziewczątek psyche dojrzewa znacznie szybciej, niż soma.
Dziewczynka jęknęła. Prawą dłoń przesunęła z piersi w dół i masowała nabrzmiały guziczek, Andrzej nie mógł dalej się powstrzymać. Ostatnim gestem rozsądku przekręcił tylko klucz w drzwiach. Rozpiął spodnie, pozwolił by opadły na ziemię. Chwilę później obok rzucił majtki i skarpetki. Naprężona męskość wybrzuszyła spód koszuli. Mężczyzna usiadł na łóżku. Zosia się ocknęła. Usiadła próbując zsunąć w dół spódniczkę.
- Pan Andrzej. Przepraszam. Ja tylko chciałam…
- Ciiii… - pan młody położył dziewczynce palce na ustach. Lewą dłoń położył na kolanie i wsunął pod spódniczkę.
- Ale niech pan przestanie. Zacznę krzyczeć.
- A krzycz sobie ile chcesz. Słyszysz jak muzyka wali? Jak zaczęli grać dla starszych „biłeyje rozy”, to nie skończą tak szybko – Andrzej wsunął dłoń jeszcze głębiej pod spódniczkę. Dotarła do ogórka. Tak jak mężczyzna przypuszczał tkwił jeszcze zanurzony do połowy w dziewczęcej pochwie. Chwycił i obrócił go wokół osi. Zosia jęknęła zaciskając dłonie na prześcieradle.
- Często się tak zabawiasz? – mężczyzna zmrużył oczy.
- Dzisiaj pierwszy raz. Zwykle tylko pod prysznicem, ale dzisiaj… - dziewczynka się zająknęła.
- Dzisiaj pozazdrościłaś pannie młodej nocy poślubnej? – Andrzej uśmiechnął się życzliwie.
- Właśnie – Zosia przytaknęła aż nadto skwapliwie.
- No to pan młody przyszedł do Twojego łóżka. Nie cieszysz się? – Andrzej musnął szyję ministrantki.
- Ja jestem za młoda na seks. Niech pan stąd wyjdzie.
- Tak? Ciekawe ile Twoich koleżanek już się bzykało. Może jesteś jedyną dziewicą w klasie?
- Nie obchodzi mnie to. Nie chcę, nie chcę… - Zosia wyglądała, jak by miała zerwać się i uciec.
- Nie zachowuj się jak rozkapryszona dziewczynka. Czy dziewczynki tak się niegrzecznie zabawiają? – Andrzej wyjął ogórka wilgotnego jeszcze od dziewiczych soków. Teraz warzywo nie wydawało się takie wielkie, jak na pierwszy rzut oka. Mężczyzna oblizał je.
- Pysznie smakuje twoja brzoskwinka – powiedział patrząc Zosi prosto w oczy. Wiedział, ze będzie próbowała uciec. Kiedy pochyliła się do skoku chwycił ją za nadgarstki i popchnął głębiej w pościel. Dziewczyna przewróciła się. Andrzej z łatwością wykręcił jej ręce nad głowę i przytrzymał na poduszce jedną dłonią. Drugą rozchylił szerzej bluzkę. Zosia szarpała się, ale nie krzyczała. Pan młody sięgnął ustami do ledwie rozkwitłej brodawki. Chwycił i zaczął muskać językiem. Dziewczyna ziajała. Trudno powiedzieć czy ze strachu, złości czy z podniecenia. Agresor postanowił sprawdzić. Prawa dłoń zanurkowała między szczupłe uda. Rozchyliła zaciśnięte kolana. Za sekundę Andrzej już wiedział. Cipka Zosi ociekała wilgocią niczym polewana gęstym sokiem. Mężczyzna nie przestawał pieszczot dziewczęcych piersi. Czasami Zosia wzdrygała się, kiedy przesuwał szorstkim zarostem po kształtnych wzgórkach.
- Zrobię ci prezent. Tak ładnie się podniecasz kiedy Cię pieszczę. Zostaniesz nadal dziewicą. Przynajmniej nie teraz poczujesz jak to jest kiedy penis suwa się w ciasnej cipce – mruknął pan młody. Dostrzegł na stoliku nocnym pudełko z kremem nawilżającym. Pewnie ministrantka zostawiła go blisko w razie problemów z ogórkiem, ale jak się okazało naturalna wilgoć wystarczyła.
Słysząc to Zosia przestała się szarpać. Andrzej to wykorzystał. Nagle odwrócił ją na brzuch. Jednym gestem odsłonił tyłeczek. Dziewczyna znów zaczęła walczyć. Mężczyzna kolanami rozchylił miotające się nogi. Jedną dłonią przytrzymywał na karku, tuz pod linią jasnych włosów. Sięgnął po ogórka. Warzywo znów zanurkowało na poprzednim miejscu w dziewczęcej cipce.
- Leż spokojnie, to będzie nam naprawdę miło – Andrzej prawie położył się na Zosi. Czuł pod wyprężoną męskością jej zgrabne półdupki. Sięgnął do opakowania balsamu. Dziewczyna wzdrygnęła się od zimna kremu, kiedy położył dłoń na jej pupie. Powoli wmasowywał go między pośladki. Co chwilkę opuszkiem palca dotykał gwiazdki dziewczęcego anusa. Wiedział już, że Zosia jest jego. Już nie szarpała się, nie próbowała uciec. Jęczała kiedy męski palec wskazujący muskał wejście do dupki. Wreszcie Andrzej wsunął palec aż po knykieć. Dziewczyna na początku zacisnęła pośladki, ale kiedy druga dłonią zaczął suwać ogórkiem, przyjęła nowe doznanie rozluźniając mięśnie. Na to czekał Andrzej. Pochylił się. Położył główkę penisa na ciasnym, wilgotnym otworku. Naparł. Nic z tego. Pomógł sobie kciukiem. Zosia jęczała już cały czas. Próbowała protestować. Pan młody nie słuchał. Teraz nic nie było w stanie go powstrzymać. Nacisnął kciukiem na główkę penisa, by pokonała zwężenie dupki. Pomogło wcześniejsze nawilżenie. Mimo wyraźniej różnicy w rozmiarach penis centymetr za centymetrem pokonywał dziewiczy przesmyk. Teraz Andrzej jęknął. Cała główka wcisnęła się do wnętrza dziewczyny. Było tam ciasno, gorąco jak w islandzkim gejzerze. Mężczyzna pozwolił dziewczynie lekko się unieść. Tkwił z męskością zanurzoną do połowy w jej pupie. Teraz Zosia go zaskoczyła. Sięgnęła dłonią pod sobą i zaczęła masować łechtaczkę. Mężczyzna zachwycony taką reakcją zaczął powolutku suwać ogórkiem i w tym samym rytmie kołysać się wnikając jeszcze głębiej w dziewczęcego anusa. Uśmiechnął się. Chyba oboje znaleźli wspólną melodię do tego tańca.

Dlaczego jedno z najlepszych opowiadań, jakie kiedykolwiek pojawiły się na tym forum, umarło nieskończone i nikt po nim nie płacze?

Dokładnie. Chyba najlepsze opowiadanie na tym forum.

dlatego umarlo bo zainteresowania interesujących pań brak

są jakieś szanse na reanimacje?

heheheh czyżby jakiś fan ząlożył szybki damski profil? ;P)

J bym też chciał poczytać co było dalej. Selenograf do dzieła.